kendime sayıkladım

bazen her şeyin hareket etmesi gerekiyormuş da hepsi oldukları yerde duruyorlarmış gibi geliyor. kurtarılmayı beklemiyorsun ve kurtarmak için fazlasıyla yorgunsun. asılı kalmışlık bazen fazla hafif. sivrisinek ısırıkları bile gün aşırı kaşınıyor ve her şeyin bir açıklaması olması gerekir mi diye sorduğumda cevap vermiyorsun. sessizliği hiç sevmiyorsun ve ölümden ödün koparken yaşamaktan emin değilsin. yine de yaşama dair hemen her şey seni heyecanlandırıyor. bir insanın sesini duymak istemekten daha yalın ne olabilir. ve bir kavganın tam ortasında tüm olasılıklar çok ağır. gecenin üç buçuğunda uzun zaman sonra eve dönüp çıt çıkarmadan yanına uzanmayı istediğin adam kim ve ne yapıyor, hiçbir fikrin yok.