bu işte bi iş var.

saatlerce oturup tezim için kategorize ettiğim alıntıların sayfa numaralarının ve aldığım notların bulunduğu kağıtlar KAYIP. sözlü sunum çok fena vurdu geçti, uzundur böyle gerilmemiştim, anadilimi konuşmaktan acizdim. on beş dakika sürmesi gereken konuşma altı dakikada bitti ve üç- dört kez baştan başladım. tabi bu sırada gözlerim doldu, yanaklarım kızarıp yanmaya başladı, nefesim ısındı ve parmaklarımı birbirine dolayarak kırma noktasına geldim. hepsinin üzerine kaybolan notlarımın üzerine iki- üç kez ağlama girişimim oldu, olmadı değil; ama üzülmeye "takatim kalmamış."

piii.