her şey gibi bir şey ama burada kimse takılmadı. her şey bir "he" demene bakıyor kaba olmanı benden başkası kale almamalı. yani diyorum ha deyip de şekeri bardağa atmak bu kadar zorsa ben gökyüzünü gösterene kadar herkes dağılmış olur tanrım nolur hiçbir şey bir kompozisyon bütünlüğünde değil.
beni affet.
bana şarkılar kaleme almanı tabi ki kimse beklemeyecek; çünkü hüznün vurgusunu hep yanlış yerde yaparız
önlerinde öpüştüğümüz sokak dolusu bir insan bunu bilir.
herkes kadar kimse olmak istiyorum, farkındasızlığın da farkındalığı var işte bu yüzden herkesten bir fazla olmakla cezalandırılıyoruz. hem ben sana desem ki kitabımı düşürdüm
beni kim ciddiye alacak
otobüsler komedyanın kendisidir, bundan şüphem yok artık.
gözleri görmeyen bir ev gibi odam, yatağım küçülüyorsa bundan sana ne hem biz hiç sarılmadık sabaha karşı
çok karışık bir çarşafın kırışık yüzüne uyanalım demedim mi ben sana
sevgilim bilmiyorum
bu bir sarhoşluk belirtisi değil.