patates

uzun yıllardır ankara'da yaşayan biri olarak istanbul'da gözümü açmanın en güzel yanının sabaha karşı oda henüz kahverengi - griyken, herkes uyurken martıların çığlıklarını duymak olduğunu düşündüm hep. ankara'nın kimseyi uyandırmadan ötmeye çalışan kuşlarının yanında ne olup bittiği umurlarında değildi martıların çünkü. çocuk ağlaması ya da sarhos narası sanabilirdin, umurlarında değildi.
şimdi o sabahlara başka anlamlar karıştırabilir miyim?
bilmiyorum.

2 yorum :

Gezi/yorum... dedi ki...

İstanbul ve Ankaranın farklarından birini ne güzel yakalamıssınız aynen katılıyorum...

ekin dedi ki...

detaylar, güzeldir değil mi ama.