daha soğuk olabilir miydi bilmiyorum. şu an bir evsizin titremesi bile olmak istemezdim. evet her zaman başkalarından daha iyi durumda olduğum zamanlar olacak, inancım biraz daha kuvvetli olsaydı tanrı"ya her gün bunun için şükrederdim. yatakta sezen aksu"ya bulanırken bu kadının neler yaşadığının merakı içinde boğuluyorum. yaşamak diyorum, bu kadar yaşayabilmek mümkün mü korkmadan? bir yılı nasıl kapattığımı söylesem gülersin. yaşlandığımda sürekli somurtan kadınlardan olmaktan korkuyorum alt geçitlerin aşırı aydınlığında gözlerimi kısarken. nasıl da kimsenin beni sevmeyeceğinden. şimdilerde bazen isteyerek seçtiğim yalnızlığın nasıl da kıçımda patlayacağından. amacımı kaybetmişim gibi geliyor yine. gerçi kaybetmek diyorum, hiç bulmuş muyum ki? yere basmayan hayallerim olsun istiyorum. hiç mi yok? var. ama düşününce biri donumdan balonlara bağlamış gibi hissetmiyorum. uzak bir ihtimal olmaktan öteye gitmiyor. gözlerim yanıyor. aramın bozulmayacağına inandığım tek şey uyku gibi. fiziksel olarak kaçamıyorsam, gözlerimi kapatıyorum. üzerine aklımda binlerce kez film çektiğim adam da eşlik ediyor bana, eşlik ettiğinden habersiz. haber vereyim diyorum, sırtını dönüyor bana. yani ağlasam abartıyorumdur. hissetmek bu kadar planlı değil. büyüdükçe hissetmenin başına da planı oturtacaksak, klişelerin en güzelini boynuma asmayı planlıyorum: büyümek istemiyorum. doğum günüm de inadına yaklaşıyor.
Hiç yorum yok :
Yorum Gönder