bu bayramda gördük ki aile bireyleri olarak evde belli saatlerden fazla görüşmemiz ilişkilerimizi zedeliyor. onu geçtim bu yalnızlık mevzuu genetik herhalde. hiçbir allahın kulu eve uğramadığı gibi hiçbir allahın kuluna da biz gitmedik bayram ziyareti münasebetiyle. bildiğin yayılmış oturuyoruz. ondan sonra da babamın vay efendim bayramımı kutlamadılar diye bozulması insanı karmaşık düşünce sarmallarına atıyor. ha yalandan yalandan iki çikolata yemeye gelen akrabaları zaten görmek istemem orası ayrı da bi iki kuzen göreydik fena olmazdı bu bayram. bi istanbul yapaydık falan. ama yok. ailecek gerginiz çünkü. baş sebep de tabi ki ben. neden? ÇÜNKÜ EVE GEÇ GELDİM DOSTUM. EVE GEÇ GELDİM LAAAAAAAAAAAN. 

bazı şeyleri aklım fikrim almıyor ya.




Hiç yorum yok :