belki beni uzay gemine alıp sonsuza kadar mutlu olabileceğimiz bi gezegene götürürsün ve orda sonsuza kadar mutlu oluruz. belki ordaki televizyonda acun ılıcalı yoktur. belki orda televizyon da yoktur ve benden başka insanların da kitap görünce ağzı sulanabiliyordur. belki orda bana üzülmeme sebep olan insanların neden hep benzer isimlere sahip olduklarını da açıklarsın ve belki bunu yaparken ellerimi tutarsın. çenemin soğuktan titriyor olması seni asla korkutmaz çünkü bilirsin. çünkü bana sarılman gerektiğini bilirsin ve hikayemin en heyecanlı yerinde beni ağzımdan öpersin.
